Eerste week in India!
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
01 Maart 2014 | India, Kavarapettai
Hoi allemaal,
Zoo ik heb eindelijk toegang tot internet, en de rustig de tijd om wat te schrijven. Dinsdag 18 februari zijn Merel en ik aangekomen in India. We hebben een hele goede en leuke vlucht gehad. We zijn opgehaald van het vliegveld door de director van het project. Het was ongeveer 1,5 uur rijden en je ziet al meteen zoveel. Toen we het project opreden kwamen er al wat jongens aangerend. Ze brengen je koffer voor je naar boven, en ze hadden een welkomstposter voor ons gemaakt. De director, wij noemen hem father Majella, is heel vriendelijk. De rest van de dag hebben we geslapen, we waren zo moe van de vlucht en meteen alle indrukken. 's Avonds hadden de jongens een welkomstprogramma voor ons gehouden. Ze dansten en zongen, we kregen een bloemenkrans en een sjaal om, heel leuk!
De eerste twee weken dat we hier zijn moeten we heel rustig aan doen. Er wordt speciaal voor ons gekookt, en we mogen zoveel slapen als we willen. Dat doen ze om ons te laten wennen en om te zorgen dat we niet ziek worden. In het begin vond ik het eten heel moeilijk, maar dat gaat nu steeds beter. Volgens mij begin ik al aan te komen. Ze hebben hier drie warme maaltijden per dag. Het ontbijt is om 8.15 uur. Dan krijgen we een ronde, zoete of hartige 'pannenkoek' met een kokossausje en/of een gebakken ei met een beker warme melk. De lunch is om 13.00 uur en de meest uitgebreide maaltijd van de dag. Dan hebben we een aantal sausjes, rijst, spaghetti, en ronde platte broden. Om 20.00 uur hebben we diner, dat is ongeveer hetzelfde als de lunch maar dan minder uitgebreid. Na de maaltijd krijgen we meestal ook fruit. Wat we per maaltijd eten is wel verschillend, qua gerechten loopt het een beetje door elkaar heen. Het voedsel is wel heel eenzijdig, daarom slik ik vitamine/mineralen pillen als aanvulling.
Om 9.00 uur brengen we lopends de jongste jongens (8-13 jaar) naar school in een dorpje naast ons. Onderweg gaan we over een spoor en alle mensen kijken je na en zwaaien. Om 16.00 uur halen we ze weer op, maar dat is niet altijd zo ligt er net aan wat we aan het doen zijn en of de father andere plannen met ons heeft. Overdag hebben we tijd voor ons zelf om onze kleding te wassen, slapen, schrijven, lezen, we gaan met de chauffeur boodschappen doen of de father neemt ons ergens mee naar toe. Op de derde dag hebben we een Indiaas pakje kocht, ieders twee. De naam ben ik vergeten. Het bestaat uit een lange plofbroek, met daarover heen een lang t-shirt/jurk en over je schouders een sjaal naar achteren. Beide zijn van katoen, maar ze zijn heel stug en niet elastisch, het zit ook niet heel luchtig en de sjaal valt steeds af. Maar de jongens zijn heel blij om te zien dat we het dragen en zo heel erg is het ook weer niet. De jongens zijn heel vriendelijk en leuk. De meeste kunnen wel Engels. Ze betrekken je overal bij en willen je dingen laten zien en ze leren je hun eigen taal, Tamil. Ze zijn ook steeds benieuwd of we wel onze maaltijden hebben gehad. Onze huid vinden ze heel bijzonder en interessant. De moedervlekken, dat we rode handen krijgen en dan weer niet. Ze willen ook niet dat we verbranden of gestoken worden door de muggen, we moeten ons goed insmeren.
Ik voel me goed, zowel lichamelijk als emotioneel. Ik ben nog niet ziek geweest. Mijn lichaam moet wel wennen aan de warmte, het is hier 30 graden. Maar het voelt heel anders aan dan 30 graden in Nederland, het lijkt minder heet. Ik heb mijn eigen slaapkamer met toilet, kraan/douche. Dat is fijn. De matras en het kussen zijn hard, maar het wend. Overdag heb ik de ventilator aan staan zodat er geen muggen komen, en ik slaap onder een klamboe. Het is hier totaal niet schoon en overal zitten spinnen. Daar heb ik me al overheen gezet, het is gewoon zo. Ik vind het hier steeds leuker worden, de mensen zijn heel vriendelijk en open. En ik vind steeds meer mijn plek hier. Ik leer ook steeds meer het land en de cultuur kennen. Het afval gooien ze van zich af, het is ook overal langs de straten een bende. Het verkeer is een chaos. Ze rijden overal langs en tussendoor of er tegenin en toeteren de hele tijd. Het is ook leuk om de verschillen te merken tussen India en Nederland.
Ik weet nog niet hoe vaak ik iets op mijn blog ga zetten, ligt er ook aan of internet het doet. Ik heb hier geen wifi, alleen internet via een dongel.
Verder hoop ik dat met jullie ook alles goed gaat.
Lieve groetjes Ellen
Zoo ik heb eindelijk toegang tot internet, en de rustig de tijd om wat te schrijven. Dinsdag 18 februari zijn Merel en ik aangekomen in India. We hebben een hele goede en leuke vlucht gehad. We zijn opgehaald van het vliegveld door de director van het project. Het was ongeveer 1,5 uur rijden en je ziet al meteen zoveel. Toen we het project opreden kwamen er al wat jongens aangerend. Ze brengen je koffer voor je naar boven, en ze hadden een welkomstposter voor ons gemaakt. De director, wij noemen hem father Majella, is heel vriendelijk. De rest van de dag hebben we geslapen, we waren zo moe van de vlucht en meteen alle indrukken. 's Avonds hadden de jongens een welkomstprogramma voor ons gehouden. Ze dansten en zongen, we kregen een bloemenkrans en een sjaal om, heel leuk!
De eerste twee weken dat we hier zijn moeten we heel rustig aan doen. Er wordt speciaal voor ons gekookt, en we mogen zoveel slapen als we willen. Dat doen ze om ons te laten wennen en om te zorgen dat we niet ziek worden. In het begin vond ik het eten heel moeilijk, maar dat gaat nu steeds beter. Volgens mij begin ik al aan te komen. Ze hebben hier drie warme maaltijden per dag. Het ontbijt is om 8.15 uur. Dan krijgen we een ronde, zoete of hartige 'pannenkoek' met een kokossausje en/of een gebakken ei met een beker warme melk. De lunch is om 13.00 uur en de meest uitgebreide maaltijd van de dag. Dan hebben we een aantal sausjes, rijst, spaghetti, en ronde platte broden. Om 20.00 uur hebben we diner, dat is ongeveer hetzelfde als de lunch maar dan minder uitgebreid. Na de maaltijd krijgen we meestal ook fruit. Wat we per maaltijd eten is wel verschillend, qua gerechten loopt het een beetje door elkaar heen. Het voedsel is wel heel eenzijdig, daarom slik ik vitamine/mineralen pillen als aanvulling.
Om 9.00 uur brengen we lopends de jongste jongens (8-13 jaar) naar school in een dorpje naast ons. Onderweg gaan we over een spoor en alle mensen kijken je na en zwaaien. Om 16.00 uur halen we ze weer op, maar dat is niet altijd zo ligt er net aan wat we aan het doen zijn en of de father andere plannen met ons heeft. Overdag hebben we tijd voor ons zelf om onze kleding te wassen, slapen, schrijven, lezen, we gaan met de chauffeur boodschappen doen of de father neemt ons ergens mee naar toe. Op de derde dag hebben we een Indiaas pakje kocht, ieders twee. De naam ben ik vergeten. Het bestaat uit een lange plofbroek, met daarover heen een lang t-shirt/jurk en over je schouders een sjaal naar achteren. Beide zijn van katoen, maar ze zijn heel stug en niet elastisch, het zit ook niet heel luchtig en de sjaal valt steeds af. Maar de jongens zijn heel blij om te zien dat we het dragen en zo heel erg is het ook weer niet. De jongens zijn heel vriendelijk en leuk. De meeste kunnen wel Engels. Ze betrekken je overal bij en willen je dingen laten zien en ze leren je hun eigen taal, Tamil. Ze zijn ook steeds benieuwd of we wel onze maaltijden hebben gehad. Onze huid vinden ze heel bijzonder en interessant. De moedervlekken, dat we rode handen krijgen en dan weer niet. Ze willen ook niet dat we verbranden of gestoken worden door de muggen, we moeten ons goed insmeren.
Ik voel me goed, zowel lichamelijk als emotioneel. Ik ben nog niet ziek geweest. Mijn lichaam moet wel wennen aan de warmte, het is hier 30 graden. Maar het voelt heel anders aan dan 30 graden in Nederland, het lijkt minder heet. Ik heb mijn eigen slaapkamer met toilet, kraan/douche. Dat is fijn. De matras en het kussen zijn hard, maar het wend. Overdag heb ik de ventilator aan staan zodat er geen muggen komen, en ik slaap onder een klamboe. Het is hier totaal niet schoon en overal zitten spinnen. Daar heb ik me al overheen gezet, het is gewoon zo. Ik vind het hier steeds leuker worden, de mensen zijn heel vriendelijk en open. En ik vind steeds meer mijn plek hier. Ik leer ook steeds meer het land en de cultuur kennen. Het afval gooien ze van zich af, het is ook overal langs de straten een bende. Het verkeer is een chaos. Ze rijden overal langs en tussendoor of er tegenin en toeteren de hele tijd. Het is ook leuk om de verschillen te merken tussen India en Nederland.
Ik weet nog niet hoe vaak ik iets op mijn blog ga zetten, ligt er ook aan of internet het doet. Ik heb hier geen wifi, alleen internet via een dongel.
Verder hoop ik dat met jullie ook alles goed gaat.
Lieve groetjes Ellen
-
02 Maart 2014 - 20:53
Jantine Van Essen:
Hallo lieve Ellen, wat heerlijk om wat van je te horen. Fijn dat het goed met je gaat en het steeds meer naar je zin krijgt. Geniet ervan. Lieve groetjes Mamma -
02 Maart 2014 - 21:18
Ron Van Essen:
Hoi Ellen. wat een leuk verslag heb je geschreven. Heeft Merel ook zo iets? Je wordt wel teveel verwend daar hoor! Wordt afkicken als je terug komt. Fijn dat jullie het goed hebben. Geniet ervan. Doe de mensen daar maar de groeten van ons allemaal, ze zullen ons via jou al wel een beetje kennen toch? Hier skieen en daar 30 oC wat een verschil! papa -
03 Maart 2014 - 10:25
Tante Marjolein:
Ha Ellen,
Leuk om op deze manier even bij je om 't hoekje te kunnen kijken en je belevenissen mee te beleven. Fijn dat je een goede start hebt gemaakt. Wij wensen je nog een hele goede tijd en blijven je volgen!
Ome Wim & tante Marjolein. -
03 Maart 2014 - 10:28
Tante Marjolein:
Net de foto's nog even bekeken. Leuk! Je nieuwe kleding staat je goed! -
03 Maart 2014 - 14:35
Marieke Groeneveld:
Hoi Ellen,
Zo te lezen ben je al aardig gewend! Leuke foto's! Heel veel plezier verder! -
05 Maart 2014 - 15:12
Jantine Oskam:
Ha Ellen,
Super leuk om je op deze manier te volgen. Lijkt het net of we het een beetje meebeleven.
Hopelijk heb je veel "internet", kunnen we je goed volgend :)
Geniet van alles wat er op je pad komt,
lieve groetjes van ons allemaal!! -
11 Maart 2014 - 13:56
Marieke Sterk:
Hoi Ellen, met veel plezier en aandacht heb ik je verhaal gelezen. Wat een belevenissen allemaal. Doet mij weer helemaal denken aan Margarethe. Een hele goede tijd verder en alle goeds toegewenst.
Gr van ons allen. Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
